MESA SELIMOVIC JE BIO EMIR KUSTURICA SVOGA VREMENA

Pismo Meše Selimovića Srpskoj Akademiji nauka i umetnosti iz novembra 1976.

“Kako u našim književnim prilikama naglo dolazi do novih momenata i olakih odluka, a ja ne mislim mijenjati ni svoja uvjerenja, ni steceno mjesto u književnosti kojoj pripadam – može se dogoditi da ja, ili moja porodica, i dalje budemo izlagani neprijatnostima necijih upornosti i nerazumijevanja. Da bih zaštitio svoj licni i književni integritet, ja se obracam Srpskoj akademiji nauka i umetnosti, ciji sam redovni clan, s molbom da se u njoj nade i sacuva ova moja pismena izjava.

Poticem iz muslimanske porodice iz Bosne, a po nacionalnoj pripadnosti sam Srbin. Pripadam srpskoj literaturi, dok književno stvaralaštvo u Bosni i Hercegovini, kome takode pripadam, smatram samo zavicajnim književnim centrom, a ne posebnom književnošcu srpskohrvatskog jezika. Jednako poštujem svoje porijeklo i svoje opredeljenje, jer sam vezan za sve ono što je odredilo moju licnost i moj rad. Svaki pokušaj da se to razdvaja, u bilo kakve svrhe, smatrao bih zloupotrebom svog osnovnog prava zagarantovanog Ustavom. Pripadam, dakle, naciji i književnosti Vuka, Matavulja, Stevana Sremca, Borisava Stankovica, Petra Kocica, Ive Andrica, a svoje najdublje srodstvo sa njima nemam potrebe da dokazujem. Znali su to, uostalom, oni clanovi Uredivackog odbora edicije “Srpska književnost u sto knjiga”, koji su takode clanovi Srpske akademije naukai umetnosti i sa mnom su zajedno u Odeljenju jezika i književnosti: Mladen Leskovac, Dušan Matic, Vojislav Ðuric, Boško Petrovic.

Nije, zato, slucajno što ovo pismo upucujem Srpskoj akademiji nauka i umetnosti, sa izricitim zahtjevom da se ono smatra punovažnim autobiografskim podatkom.

S poštovanjem i zahvalnošcu,
Meša Selimovic.”

MEŠA SELIMOVIC – kratka biografija

Mehmed Meša Selimovic rodJen je 26. aprila 1910. godine u Tuzli. U rodnom gradu završio je osnovnu školu i gimnaziju. 1930. godine upisao se na studijsku grupu srpskohrvatski jezik i jugoslovenska književnost Filozofskog fakulteta u Beogradu. Diplomirao je 1934. godine, a od 1935. do 1941. godine radi kao profesor Gradanske škole, a potom je (1936) postavljen za suplenta u Realnoj gimnaziji u Tuzli. Prve dvije godine rata živi u Tuzli, gdje ga hapse zbog suradnje sa NOP-om, a u maju 1943. godine prelazi na oslobodenu teritoriju, postaje clan KPJ i clan Agitprop-a za istocnu Bosnu, potom je politicki komesar Tuzlanskog odreda, a 1944. godine prelazi u Beograd i obavlja znacajne politicke i kulturne funkcije. Od 1947. godine živi u Sarajevu i radi kao profesor Više pedagoške škole, docent Filozofskog fakulteta, umjetnicki direktor “Bosna-filma”, direktor drame Narodnog pozorišta, glavni urednik IP “Izdavacko Preduzece Svjetlost”. 1971. godine penzioniran je i seli se u Beograd.

Biran je za predsjednika Saveza književnika Jugoslavije, bio je pocasni doktor Sarajevskog univerziteta (1971), redovni clan ANUBiH i SANU. Dobitnik je brojnih nagrada od kojih su najznacajnije NIN-ova nagrada (1967), GORANOVA nagrada (1967), Njegoševa nagrada (1967), potom Dvadesetsedmojulska SRBiH, nagrada AVNOJ-a, itd.

Umro je 11. jula 1982. godine u Beogradu.

—–
KOMENTAR: Sokira nedostojanstvenost Selimoviceve izjave Srpskoj akademiji. Osim toga, Mesa Selimovic se kao i svaki drugi velikosrbin osjecao ugrozenim u Sarajevu i Bosni i Hercegovini, i veoma vjesto je uspio ubijediti Bosnjake da je on postao Srbin zato sto je razocaran u nas. Medjutim, koliko je Mesa bio “ugorzen” pogledajte samo njegov spisak funkcija i najvisih nagrada Republike Bosne i Hercegovine. Mesha se nama “oduzio” svojim sluzenjem velikosrpskom interesu. On je bio glavni stub velikosrpskog otpora protiv rukovodstva RBiH Hamdije Pozderca, Branka Mikulica, Brace Kosovca i ostalih patriota RBiH.

Mesha Selimovic je bio Emir Kusturica svoga vremena, i samo zato je Izetbegoviceva vlast, uz pomoc kupljenih “novinara” i “pisaca”  od njega napravila mit daytonske BiH i stavila njegovu sliku cak na nejcesce upotrebljavanu novcanicu daytonske BiH. Mesha je po njima trebao da nam svima bude putokaz povratka “pradedovskim korenima”.

(M. B./Srebrenik.NETwork)